Polowania indywidualne – ewidencja, zasady i informacje

Profesja myśliwego zazwyczaj kojarzona jest z polowaniem na dziką zwierzynę. Niemniej jednak droga aspirującego łowcy do polowania wymaga przejścia kilku etapów, zanim ten stanie naprzeciw zwierzyny do odłowienia. Przede wszystkim warto zapoznać się z zamieszczonymi informacjami w Internecie, które informują między innymi o tym jak zostać myśliwym. Po uzyskaniu niezbędnych uprawnień, pozwolenia na broń i przynależności do Polskiego Związku Łowieckiego można dopiero świadczyć pełnoprawne obowiązki myśliwego.

Co charakteryzuje polowanie indywidualne?

Zapewne na myśl o polowaniu większość osób niezaznajomiona z myślistwem sugeruje się tzw. polowaniami zbiorowymi. Niemniej jednak nie jest to jedyna praktyka związana z łowami. Często można spotkać się z sytuacją, gdy myśliwy udaje się na polowanie indywidualne. To jeden ze sposobów pozyskiwania zwierzyny z obszarów leśnych z uwzględnieniem wszelkiego rodzaju czynników zewnętrznych. Wśród nich wyróżnia się gatunek zwierzęcia, czas przeznaczony na polowanie oraz towarzyszące warunki pogodowe. Za pośrednictwem tego tekstu postaramy się przybliżyć nieco bliżej jego formę, zasady, a także niezbędne szczegóły, które wyróżniają indywidualne łowy.

Ewidencja polowań indywidualnych najważniejszym dokumentem podczas działań osobistych

Łowiectwo na własną rękę dopuszcza korzystanie z pomocy psa lub pomocnika. Warunkiem jest jednak fakt, że pomocnikiem nie może być naganiacz. Polowanie indywidualne zasady określają jasno. Każdy myśliwy musi dysponować odpowiednim zezwoleniem umożliwiającym odstrzał konkretnych gatunków zwierząt przebywających na terenie polowania. Po otrzymaniu wspomnianej zgody na prowadzenie działań łowczych polujący zostaje wpisany do specjalnej księgi o tytule ewidencja polowań indywidualnych. Znajduje się ona na obszarze pobliskiego terenu łowieckiego i należy zamieścić w niej wpis przed rozpoczęciem planowanych czynności. Co więcej, we wspomnianej księdze każdy myśliwy powinien także zamieścić odpowiedni wpis o upolowanych zwierzętach.

Przepisy związane z łowiectwem warunkują również porę dnia

W przypadku polowania indywidualnego istotna jest także pora dnia, kiedy jest ono podejmowane. Zarówno łowiectwo w trakcie dnia jak i w nocy podlega przestrzeganiu ustalonych zasad zawartych m.in. w prawie łowieckim. Za okres nocny uważa się okres od godziny po upływie zachodu słońca do godziny przed jego wschodem. W tym czasie myśliwy może upatrywać za swój cel dziki, lisy, borsuki, tchórze, kuny i piżmaki. Do tych działań może wykorzystywać myśliwską broń palną wraz ze specjalnym urządzeniem optycznym, celowniczym oraz posiadając lornetkę. Wspomniane przepisy wymagają od polującego znajomości terenu, w którym przebywa i wyjątkowej ostrożności. Nie może strzelać do celu, którego nie rozpoznaje oraz w kierunku osad i znajdujących się w pobliżu dróg publicznych. Jeśli ustrzelone zwierzę nie zostanie podniesione przez myśliwego, należy w świetle dziennym sprawdzić rezultat oddanego strzału. Jak można zauważyć polowanie indywidualne w nocy, wymaga znajomości wszelkich ustalonych reguł, aby odbywało się w pełni bezpiecznie i z poszanowaniem prawa i obowiązków myśliwego. W tym celu mogą przydać się usprawnienia, takie jak lunety termowizyjne pozwalające na identyfikację celu.

Jak można zauważyć zarówno polowania grupowe jak i indywidualne uwarunkowane są w świetle polskiego prawa. Każde z nich wymaga od łowcy przestrzegania zawartych w nim przepisów, a także dysponowania odpowiednią wiedzą i umiejętnościami. Te często są wynikiem wieloletnich działań w kołach łowieckich oraz wymiany spostrzeżeń z doświadczonymi myśliwymi. Dlatego też zaleca się początkującym adeptom łowiectwa zdobycia niezbędnej praktyki przed wyruszeniem na pierwsze polowanie indywidualne.