Jak polować na kuny? Praktyczne porady

Polowanie na kuny jest jednym z wyzwań, z którymi mogą mierzyć się myśliwi. Kuny to drapieżne ssaki z rodziny łasicowatych, które zamieszkują różnorodne środowiska od lasów po tereny miejskie. Pomimo swojego uroku i inteligencji, kuny często spotykają się z niechęcią ludzi. Jednym z powodów jest fakt, że niektóre kuny, zwłaszcza we wspomnianych środowiskach miejskich, są znane z przegryzania kabli w samochodach. Powoduje to nie tylko straty finansowe, ale także frustrację wśród właścicieli pojazdów. Jak polować na kuny? Poznaj praktyczne porady, które w tym pomogą!

Kuny – charakterystyka zwierzyny

Jak już zostało wspomniane we wstępie, kuna to drapieżny ssak z rodziny łasicowatych. Występuje ona w różnych częściach świata, w tym w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Można wyróżnić dwie główne odmiany kun: kuna leśna (Martes martes) i kuna domowa (Mustela putorius furo).

Kuna leśna, to zwierzyna, która najbardziej interesuje myśliwych, ponieważ jest typowym mieszkańcem lasów. To średniej wielkości zwierzę, z futrem o brązowym lub szarym odcieniu, a także ostrymi pazurami. Jest to zwierze nadrzewne, dlatego dobrze sobie radzi nie tylko na ziemi, ale i również w koronach drzew. Warto wiedzieć, że zwierzyna ta jest aktywna głównie nocą. Jakie zachowania są typowe dla tego gatunku?

Kuna i jej zachowanie

Podczas polowania na kuny leśne ważne jest wykazanie się cierpliwością i umiejętnością obserwacji. Kuny są ostrożne i bystre, dlatego trzeba podejść do polowania na nie z odpowiednim przygotowaniem. Posiadają one bardzo rozwinięty zmysł wzroku, słuchu, a także węchu, co czyni je trudnym celem do wychwycenia.

Okres polowań na kuny w Polsce

Zgodnie z przepisami, polowanie na kuny może odbywać się od 1 września do 31 marca. Istnieje jednak pewne wyjątki dotyczące obszarów, na których występują głuszec lub cietrzew. W przypadku obwodów łowieckich z obecnością tych ptaków, polowanie na kuny jest dozwolone przez cały rok. Jest to ważne z uwagi na ochronę tych gatunków i równoczesną kontrolę populacji kun w obszarach, gdzie ich obecność może być problematyczna. Przestrzeganie tych wytycznych jest kluczowe dla utrzymania zrównoważonej gospodarki łowieckiej.

Na jakim terenie występują kuny?

Kuny w Polsce można spotkać praktycznie wszędzie. Ich naturalne siedliska to różnorodne obszary, takie jak lasy i tereny leśne, pola uprawne, łąki, czy nawet bagna. Preferują one tereny, gdzie mogą znaleźć schronienie, a także pożywienie w postaci małych zwierząt czy ptactwa. Wiele kun przystosowało się jednak do życia w pobliżu ludzi – na terenach miejskich czy rolniczych. Tam również mogą znaleźć to, co dla nich najważniejsze, czyli pożywienie i schronienie.

Jak polować na kuny?

Kuny to bystre drapieżniki o dobrze rozwiniętych zmysłach, dlatego polowanie na nie, nie należy do najprostszych zadań. Aby upolować tę zwierzynę, można skorzystać z dwóch metod: polowania na wab oraz polowania po tropie. 

Polowanie na kuny po tropie

Metoda ta polega na śledzeniu śladów i tropów kuny w celu ustalenia jej obecności i kierunku poruszania się. Myśliwy poszukuje śladów na ziemi, takich jak ślady łap lub odchody, oraz obserwuje inne oznaki obecności kuny, takie jak zniszczone gniazda. Po znalezieniu świeżych tropów myśliwy śledzi je cierpliwie, starając się nie zdradzać swojej obecności. Po ustaleniu odpowiedniego momentu oddaje celny strzał na kunę.

Polowanie na wab na kuny

Ta metoda polega na przyciąganiu kuny za pomocą dźwięków lub zapachów. Myśliwy może użyć specjalnego wabika, który imituje odgłosy zwierząt, którymi kuny są zainteresowane (na przykład odgłosy ptaków lub gryzoni). Dźwięki wabią kunę, która zbliża się w celu zbadania źródła dźwięku, dając myśliwemu możliwość oddania strzału.

Równie skuteczne jest wykorzystanie substancji zapachowych, które przyciągają kuny. Myśliwy może umieścić odpowiedni zapach w okolicy, np. w pobliżu gniazda kuny, co przyciągnie ją w ten obszar i pozwoli na skuteczne polowanie.

Sprawdź inne wpisy i dowiedz się, jakie gadżety na polowanie są przydatne i co warto mieć przy sobie.